8 Mayıs 2010 Cumartesi

Adsız özlem

Saat sabahın 5'i. Hava hala karanlık. Pencereyi açıp bir sigara yaktım. Birkaç saat sonra ders başlayacak. Umurumda değil . Soludum havayı derin derin. Nemli ve sert.
İçim ürperdi. Sabaha karşı uyanık olmaktan korkmuşumdur hep. Elmacık kemiklerim ıslanıyor. Yoo,hayır ağlamıyorum...
Varlığın canımı yakıyor. Eğer olmasan, daha fazla acı çekeceğimi de biliyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder